این مقاله بخش دوم از مقاله ی ایمپاستر می باشد، برای مطالعه ی موثر، ابتدا به بخش اول  مراجعه کنید.

همانطور که اشاره شده، ایمپاستر مربوط به احساساتی مانند شک به خود، عدم اطمینان در مورد استعدادها و توانایی های خود، هنگام موفقیت هاست. فرد فکر میکند که دلیل موفقیت هاش به توانمندی های درونی او هیچ ربطی ندارد و هنگامی که دیگران از موفقیت های او تعریف کنند،  تصور می کند که آن ها در مورد او اشتباه می کنند (مثل یک کالای تقلبی  خود را می بیند). نتیجه ی ایمپساتر احساسات ناخوشایند  مثل شرم و رفتارهای آسیب زننده به خود مثل بیش از حد تلاش کردن می باشد.

علائم ذهنی مرتبط با ایمپاستر (حس فریبکاری و جعلی بودن):

ترس از شکست می تواند ناراحتی های عاطفی زیادی را به همراه داشته باشد،اما زندگی  کردن، با اضطراب،  بسیار متفاوت از تجربه کردن احساسات ناخوشایند در بعضی زمان هاست.

در زیستن با اضطراب، شما دارای شک به خود، کمبود اعتماد به نفس و نگرانی در مورد اینکه دیگران درموردتان چگونه فکر می کنند، هستید. این طرز فکر «کمتر بودن»، این باور را برایتان تقویت می کند که واقعاً  متعلق و شایستگی بودن در موفقیت ها و مقام های خود را ندارید. سندروم ایمپاستر  می تواند چرخه ای دردناک را برایتان ایجاد کند که فرار از آن برایتان دشوار باشد. در ادامه برخی از نمونه های آن می پردازیم.

مسئولیت های جدید

اگر ایمپاستر داشته باشید و مسئولیت های بالاتری بگیرید،  تصور خواهید کرد که ارزش  ارتقای شغل /فرصت تحصیلی را که به تازگی به دست آورده اید، ندارید و مستحق این جایگاه نیستید. شما می توانید کاری را بخواهید اما در عین حال، نگران این باشید که  نمی توانید انتظارات لازم برای آن را برآورده کنید یا فکر می کنید که توانایی های شما کمتر از  سایر همکاران یا همکلاسی هایتان هست.

 تعصب

منابع معتبر تحقیقاتی نشان می دهد که ایمپاستر بیشتر در زنان و افراد رنگین پوست ظاهر می شود. به عبارت دیگر: افرادی که عموما در محیط های حرفه ای نمایندگی کمتری دارند، بیشتر درگیر ایمپاستر می شوند.آگاهی از سوگیری ها علیه جنسیت یا نژاد ممکن است بر عملکرد شما تأثیر بگذارد و شما را به تثبیت اشتباهات خود و شک بیشتر به توانایی‌هایتان سوق دهد. به همین دلیل، شما را به تلاش بیش از حد برای رد کردن کلیشه های جامعه سوق دهد. مثلا، ممکن است فکر کنید که  به عنوان یک زن، باید بیش از هر کس دیگری تلاش کنید تا جدی گرفته شوید و بسیار کمتر از تلاش‌های خود در مقایسه با مردان هم رتبه تان، به رسمیت شناخته شوید.

برچسب زدن "سندروم"

حتی نام "سندروم  " نیز می تواند این تصور از خودتان را که بی ارزش هستید، تقویت کند. برچسب زدن به خود می تواند باعث بدتر شدن شرایط شود.

اگر احساس تقلبی بودن می کنید، تلاش بیشتر کردن برای انجام دادن کارهای بهتر نمی تواند باعث تغییر تصویر شما از خودتان شود، اما، این استراتژی‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا احساسات فریبندگی و جعلی بودن را به نحو مؤثری حل کنید.

1. احساسات خود را تصدیق کنید .

مقاله مرتبط: احساسات شما دشمنتان نیستند.

تیم حمایتی بسازید:

از تسلیم شدن در برابر وسوسه ی انجام دادن همه ی کارها به تنهایی خودداری کنید. به یاد داشته باشید، شما نمی توانید به تنهایی همه کارها را انجام دهید اما داشتن یک تیم قدرتمند می تواند ، بدون فرسودگیتان، حجم زیادی از کارها را  به شکل موثرتری انجام دهد.

احساسات خود را به اشتراک بگذارید:

از آنجایی که ایمپاستر شایع است، این احتمال وجود دارد که اگر ترس خود را با دوستان یا همکاران خود در میان بگذارید، آن ها نیز این احساسات مشابه را داشته باشند و با شما صحبت کنند. از این طریق خیلی زود متوجه خواهید شد که تنها نیستید و افراد بیشتری را می شناسید که ایمپاستر را تجربه کرده اند. دیدن این تجربه های مشترک به شما کمک می کند.

بنویسید:

اغلب افراد به خودشان اعتبار کافی نمی دهند، آن ها فکر می کنند که  کارهای زیادی انجام نداده اند در حالی که در واقعیت بیش از آنچه تصور می کنند، کار کرده اند. فهرستی از تمام کارهایی که به دست آورده اید تهیه کنید، تا متوجه این سخت گیری اشتباه بشوید.

شک های خود را به چالش بکشید:

وقتی احساسات جعلی بودن برایتان ظاهر می شوند، از خود بپرسید که آیا شواهد واقعی وجود دارد که این شک را رد کند؟ سپس به دنبال شواهد متضاد با شک خود بگردید.

از مقایسه خود با دیگران بپرهیزید:

هر کس توانایی های منحصر به فردی دارد.ممکن است در هر کاری که انجام می دهید برتر نباشید، اما هیچ انسانی نیست که در همه ی کارها بهتر از دیگران باشد. تقریباً هیچ کس نمی تواند "همه کارها را عالی انجام دهد".

اشکالی ندارد که برای یادگیری چیزهای جدید به زمان نیاز داشته باشید، حتی اگر به نظر برسد که شخص دیگری سریعا مهارت ها را یاد میگیرید به معنی مشکل شما نیست، افراد مختلف، توانمندی های متنوعی دارند و هیچ فردی دارای همه ی توانمندی ها نیست.به جای اینکه با نگاه کردن به موفقیت دیگران، عیب های خود را برای خودتان برجسته کنید، راه هایی را برای توسعه ی توانایی های مورد علاقه تان در نظر بگیرید.

سخن پایانی:

موفقیت به کامل بودن نیاز ندارد. کامل بودن، عملاً غیرممکن است، بنابراین عدم دستیابی به کمال در کارهایتان شما را به یک فرد فریبکار یا جعلی تبدیل نمی کند.

مهربانی و شفقت  به خود به جای قضاوت و شک به خود می تواند به شما کمک کند دیدگاهی واقع بینانه داشته باشید و به شما انگیزه دهد تا به دنبال رشد سالم به جای اذیت کردن خود و بیش از حد فشار آوردن به خود باشید.

رفنرس مقاله: